Veronderstellingen over het nut van podcasten en portfolio in het onderwijs kunnen in het perspectief geplaatst worden van onderzoek naar de rol van ICT in het onderwijs. Ik kijk met name naar het onderzoek naar de grenzen aan nieuwe leeromgevingen in het hoger onderwijs. Peeraer en Verhoeven (artikel in OnderwijsInnovatie van juni 2007) keken naar de rol van onderwijsbeleving en wat een 'ELO' daaraan bijdraagt. Eerst worden de verschillende factoren benoemd die een rol spelen bij de perceptie van de student: het leerproces wordt uiteen getrokken in drie groepen variabelen. De leeromgeving en de karakteristieken van de student (blijvende persoonlijke kenmerken en situationele kenmerken); de benadering van het leren; de studieresultaten. De veronderstelling is nu dat al deze factoren met elkaar interacteren, als het ware een interactief systeem vormen. De uitkomst van dit onderzoek laat het volgende zien:Er is een samenhang tussen toepassingsgerichte leerstijl en een hogere mate van computergebruik; er is een negatieve samenhang tussen reproductiegerichte leeerstijlen en computergebruik; een ongerichte leerstijl hangt samen met het gebruik van de computer als amusementtool, minder ict vaardigheden en een negatievere houding tov ICT-gebruik. Belangrijk is dat de verschillende factoren elkaar beinvloeden en uiteindelijk uitmonden in een onderwijsbeleving met een eigen leeromgeving als resultaat dat niet afhankelijk is van een dominante factor. Kortom: met podcasten alleen of een digitaal portfolio en podcasten kom je er niet.
Voor nieuwe leeromgevingen waar toch vaak een en ander van ICT verwacht wordt betekent dit een meer nevenschikkende rol, enige bescheidenheid lijkt op zijn plaats.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten