Van het een komt het ander.

De citaten in het vorige bericht hebben gevolgen voor de volgende onderzoeksstap. Als het werkelijk zo is dat er een samenhang tussen leerstijlen en succesvol gebruik van leeromgevingen bestaat -en dat lijkt me een bewering om in te geloven- dat is het noodzakelijk om eerst nog eens terug te kijken naar leerstijlen. Een meer gedetaileerd overzicht van kenmerken van leerstijlen moet het eenvoudiger maken te benoemen voor welke het maken van podcasten zinvol is. Je merkt het al, ik beschouw de podcast als een pars pro toto voor electronische leeromgevingen. En in het verlengde daarvan voor wie is de aanspraak op het gebruiken van de competenties die samenhangen met meervoudige geletterdheid dan zinvol? En dan nog wat verder: wat levert vanuit dit perspectief werken volgens de aanpak van culturele analyse op? Komt daarmee dan eindelijk de educatieve meerwaarde van CKV en KCV in zicht? Het wordt nu hoog tijd om ook eens even stil te blijven staan bij de methodes van ontwerpen (als onderlegger, als matrix voor de educatieve variant van culturele analyse) zoals die ook door de Nederlandse Vereniging van Industriële Ontwerpers gehanteerd worden. Weet eigelijk niet of de 'vrije' insteek van culturele analyse de strakkere structuur van toegepaste vormgeving verdraagt.